Na uroczystość przybyło wielu znamienitych gości, z którymi ksiądz Jan współpracował w czasie ponaddwudziestoletniej posługi w środowisku policyjnym. Obecny był komendant główny Policji gen. insp. dr Jarosław Szymczyk wraz ze swoimi zastępcami: nadinsp. dr. Andrzejem Szymczykiem i nadinsp. Dariuszem Augustyniakiem. Organizatorem uroczystości był Zarząd Główny NSZZ Policjantów, a jego przewodniczący Rafał Jankowski wygłosił laudację na cześć dostojnego jubilata.
Honory gospodarza pełnił ks. dr Zenon Hanas SAC, przełożony pallotyńskiej prowincji Chrystusa Króla, której członkiem jest ojciec Jan.
– Liczba „40” jest symboliczna w Piśmie Świętym, oznacza pełnię czasu – zwrócił się do zebranych ksiądz prowincjał. – Izraelici wędrowali 40 lat po pustyni, 40 dni Pan Jezus pościł na pustyni, 40 dni upłynęło od Zmartwychwstania do Wniebowstąpienia. Ta liczba ma bardzo głęboką biblijną tradycję. Jest to jednostka, w której liczono żyjącą generację jednego pokolenia. Dziś gromadzimy się po zakończeniu tej „czterdziestki” księdza Jana, aby wspólnie z nim celebrować ten czas i złożyć mu życzenia na następne lata posługi dla Policji.
Ksiądz prowincjał otrzymał od policyjnych związkowców Votum Polskiego Policjanta, które jest repliką daru ofiarowanego przez mundurowych Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze. Ksiądz Jan otrzymał natomiast od związkowców ornat.
Pełnomocnik ministra spraw wewnętrznych i administracji Joachima Brudzińskiego Edward Zaremba odczytał list skierowany przez szefa resortu do bohatera uroczystości. Ks. prałat płk SG dr Zbigniew Kępa zapoznał natomiast wszystkich z adresem okolicznościowym wystosowanym przez biskupa polowego WP, krajowego duszpasterza Policji gen. bryg. dr. Józefa Guzdka.
– Niezmiernie się cieszę, że mogę być tu dzisiaj, chciałbym powiedzieć o człowieku niezwykłym dla naszej formacji – zabrał głos komendant główny Policji gen. insp. Jarosław Szymczyk i zwrócił się bezpośrednio do jubilata. – Wszyscy my, funkcjonariusze i pracownicy tej formacji widzimy cię bardzo często i wiemy, że możemy liczyć na ciebie zawsze – mówił komendant główny. – Zarówno kiedy przychodzą te chwile piękne, uroczyste, kiedy zawsze jesteś z nami, wspomagasz nas w ich organizacji, ale wtedy jesteś zawsze w tym drugim szeregu, gdzieś schowany, niewidoczny. Jednak zawsze do pierwszego szeregu wychodzisz, drogi księże kapelanie, wtedy, kiedy przychodzą chwile trudne. I za to, że w tych chwilach trudnych, i związanych ze służbą, ale bardzo często również z naszym życiem prywatnym zawsze możemy liczyć na twoje słowa wsparcia, na twoje zrozumienie, na wytłumaczenie, za to jako komendant główny Policji, w imieniu całej formacji chciałbym bardzo serdecznie i gorąco podziękować. Nie sposób wypowiedzieć słów, które oddałyby naszą wdzięczność.
Ksiądz Jan podziękował wszystkim za lata współpracy. Podkreślił, że mimo iż wielu funkcjonariuszy odeszło już na emerytury, to nadal ma z nimi kontakt.
– Modlę się za wszystkich – powiedział jubilat. – Myślę, że Bóg miał jakieś zamiary wobec mnie, jak i wobec każdego z nas, bo u Pana Boga nie ma przypadków, że postawił takiego jakiegoś marnego Kota wśród Policji. Dziękuję i zawsze powtarzam, że mam dwie rodziny: rodzinę pallotyńską i rodzinę policyjną i w każdej bardzo dobrze się czuję.
Jubilat odznaczony został: Krzyżem Niepodległości z Gwiazdą kl. I, Medalem 100-lecia Powstania Polskiej Policji (jako pierwsza osoba), Medalem za Zasługi dla Zarządu Wojewódzkiego NSZZ Policjantów woj. lubelskiego oraz Medalem „Nasz Honor dla Godności Polski”, przyznawanym przez SFMO „Godność”.
Podczas ceremonii odbyło się również wręczenie Zygmuntowi Kowalczykowi Honorowego Medalionu Pamięci „Pieta Miednoje 1940”, przyznawanego przez Warszawskie Stowarzyszenie Rodzina Policyjna 1939 r. Wyróżnienie wręczyli wspólnie prezes WSRP 1939 r. Anna Wesołowska i ks. Jan Kot, który jest honorowym członkiem stowarzyszenia i który od dawna współpracuje z Zygmuntem Kowalczykiem przy różnych wydarzeniach w Policji.
Na koniec wszyscy zebrani odśpiewali księdzu Janowi gromkie „100 lat” i wysłuchali recitalu fortepianowego Piotra Latoszyńskiego.
PAWEŁ OSTASZEWSKI
