Zgodnie z proponowanym brzmieniem przepisów taki funkcjonariusz ma otrzymywać ekwiwalent za wszystkie niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe oraz za niewykorzystany czas wolny od służby (udzielany na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy o Policji). Dotychczas ekwiwalent przyznany mógł być za nie więcej niż 3 ostatnie lata kalendarzowe. Jednak takie brzmienie ustawy podważył Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 23 lutego 2010 r. (sygn. akt K 1/08).

Dodatkowo, senacki projekt przyznaje policjantom prawo do ekwiwalentu pieniężnego także w tych wypadkach, w których do tej pory ustawodawca całkowicie lub częściowo odmawiał im tego uprawnienia z uwagi na wystąpienie konkretnej przesłanki uzasadniającej zwolnienie ze służby. Dotyczy to przypadku zwolnienia ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3 i 4a oraz ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji (obecnie nie przysługuje prawo do ekwiwalentu pieniężnego za „nadgodziny”), jak również art. 41 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 2, tzn. w razie skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, ścigane z oskarżenia publicznego (teraz nie ma w ogóle prawa do ekwiwalentu).

Oprac. AWz