W 1991 r. pewne zdarzenie jeszcze bardziej pokazało konieczność wprowadzenia negocjatorów do Policji. Do banku wszedł mężczyzna z granatem bojowym, grożący wysadzeniem obiektu. Negocjacje prowadzone z wykorzystaniem wiedzy zdobytej podczas szkoleń w USA po kilku godzinach zakończyły się zatrzymaniem sprawcy.
PIĘĆ ETATÓW NA POCZĄTEK
Powołanie i utworzenie w Policji pierwszej komórki organizacyjnej odbyło się na mocy zarządzenia nr 8 Komendanta Głównego Policji z 29 czerwca 1992 r. w sprawie organizacji oddziałów prewencji i pododdziałów antyterrorystycznych Policji. W strukturze organizacyjno-etatowej Wydziału Antyterrorystycznego Komendy Stołecznej Policji została utworzona pierwsza sekcja ds. negocjacji. W jej skład wchodziło pięć etatów, w tym kierownik sekcji i psycholog. Zarządzenie weszło w życie 1 października 1992 r. i od tego momentu rozpoczęły się tworzenie oraz rozwój struktur organizacyjnych i negocjacji policyjnych. Decyzją nr 200 Komendanta Głównego Policji z 8 września 2000 r. został powołany nieetatowy zespół do opracowania jednolitego systemu negocjacji policyjnych oraz założeń do programu szkolenia negocjatorów.
W 2002 r. zarządzeniem nr 4 Komendanta Głównego Policji z 26 marca 2002 r. w sprawie form i metod wykonywania negocjacji policyjnych (Dz. Urz. KGP Nr 5, poz. 25) uregulowano funkcjonowanie negocjacji policyjnych na terenie całego kraju. Był to pierwszy akt prawny, na podstawie którego zostały utworzone nieetatowe zespoły ds. negocjacji policyjnych we wszystkich jednostkach szczebla wojewódzkiego. Ponadto w KWP/KSP powołano koordynatorów ds. negocjacji policyjnych w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania nieetatowych zespołów negocjacyjnych. Zarządzenie określało rodzaje sytuacji kryzysowych, do jakich mogą być kierowani negocjatorzy, skład zespołu kierowanego do działań negocjacyjnych, zadania poszczególnych członków zespołu oraz metody negocjacji.
W 2018 r. podjęto prace nad nowelizacją zarządzenia nr 4 Komendanta Głównego Policji z 26 marca 2002 r. w sprawie form i metod wykonywania negocjacji policyjnych. W ich wyniku doprowadzono do uzgodnienia i wydania zarządzenia nr 67 Komendanta Głównego Policji z 14 grudnia 2018 r. w sprawie negocjacji policyjnych (Dz. Urz. KGP z 2019 r. poz. 4, z późn. zm.). Decyzją nr 83 Komendanta Głównego Policji z 9 marca 2020 r. został wprowadzony nowy program nauczania na kursie specjalistycznym dla negocjatorów policyjnych. Realizację kursu powierzono Wyższej Szkole Policji w Szczytnie oraz Centrum Szkolenia Policji
w Legionowie.
STRUKTURA
W 2019 r. w Wydziale Zarządzania Kryzysowego i Przygotowań Obronnych Policji Głównego Sztabu Policji KGP został utworzony etat krajowego koordynatora ds. negocjacji policyjnych. Od tego czasu koordynowanie negocjacjami policyjnymi zostało przeniesione z Biura Operacji Antyterrorystycznych do Głównego Sztabu Policji KGP.
W komendach wojewódzkich/Stołecznej Policji zostały z kolei utworzone Wojewódzkie Grupy Negocjacyjne (WGN), w skład których wchodzą nieetatowi negocjatorzy realizujący zadania na terenie działania danego województwa. Natomiast w Centralnym Pododdziale Kontrterrorystycznym Policji „BOA” funkcjonuje Sekcja Negocjacyjna, w skład której wchodzi siedmiu etatowych negocjatorów, w tym kierownik komórki.
Obecnie w Policji jest 371 negocjatorów, w tym 362 jest nieetatowych. Wśród nich jest 265 mężczyzn i 106 kobiet. Funkcjonowanie negocjatorów policyjnych koordynuje krajowy koordynator ds. negocjacji policyjnych w Głównym Sztabie Policji KGP, natomiast w komendach wojewódzkich Policji za funkcjonowanie negocjatorów odpowiadają wojewódzcy koordynatorzy ds. negocjacji policyjnych.
ANDRZEJ CHYLIŃSKI