Pani Dyrektor, czy stworzenie policyjnego teatru to powrót do korzeni okresu międzywojennego?

– Powód leży gdzie indziej. Teatr i związana z nim gra sceniczna to nieocenione źródło kształtowania szczególnych kompetencji społecznych. Odgrywanie różnych ról pozwala kształtować empatię, występ publiczny pomaga opanować umiejętność radzenia sobie ze stresem. Są to wszystko elementy niezwykle przydatne w policyjnej służbie, podobnie jak ćwiczenia z emisji głosu, artykulacji czy retoryki. To właśnie są główne powody, dla których chcemy zaproponować policjantom i pracownikom Policji taką formę pozasłużbowych zainteresowań, która – mam nadzieję – dla wielu może z czasem stać się hobby, prawdziwą odskocznią od codziennej służby.

Chcemy integrować społeczność policyjną  przez uczestnictwo w wydarzeniach o charakterze artystycznym. Naszą ideą jest, żeby obok aktywności typu chór czy przedsięwzięcia sportowe, powstał nowy obszar, w którym policjanci będą mogli ze sobą współistnieć, poczuć wspólnotę instytucji.

Czym w takim razie jest Amatorska Scena Policyjna?

– To nawiązanie do idei Community Theatre, czyli Teatru ze Społecznością. Jest formą teatru zaangażowanego, którego istotą jest silne zakorzenienie w kulturze i historii lokalnego środowiska społecznego. Bazujemy na idei wspólnotowości, a sama działalność teatralna jest narzędziem jednoczenia i mobilizowania ludzi związanych z naszą formacją do aktywności zawodowej i społecznej w imię integracji Policji ze społeczeństwem, opartej na wzajemnym zaufaniu, solidaryzmie społecznym, pomocniczości i kreatywności środowiskowej.

A w praktyce?

– A w praktyce nasz teatr zawiera się między sztuką teatralną a animacją społeczno-kulturalną. Punktem wyjścia do scenariuszy teatralnych są potrzeby, wartości i fakty znane i przekazywane w naszym środowisku, z tą jednak różnicą, że nasza działalność nie posiada charakteru moralizatorskiego, a pogłębioną refleksję i wspólną wizję rzeczywistości. Niewątpliwie przyniesie to również efekty wychowawczo-społeczne, lecz najważniejszym zadaniem jest kreowanie wspólnoty doświadczeń, myśli i refleksji. Oraz – o czym wspomniałam wcześniej – kształtowanie u członków naszego teatru dodatkowych kompetencji społecznych.

Ale to w końcu scena amatorska, więc efekt może być trudny do osiągnięcia.

– Amatorami są nasi aktorzy, ale przy realizacji działań teatralnych pracują profesjonaliści. Na przykład zajęcia z aktorami prowadzi Mariola Daszkiewicz-Konopczyńska, zawodowa reżyser i aktor. To ona przede wszystkim odpowiada za adaptacje i tworzenie scenariuszy, przygotowanie inscenizacji i grę aktorską według najlepszych zasad. Docelowo mamy nadzieję włączyć do prac także innych zawodowych aktorów, choćby jako konsultantów lub gości specjalnych. A jeśli chodzi o osiągnięcie założonych efektów, to pomogą nam niewątpliwie scenariusze spektakli wykorzystujące prawdziwe historie z pracy i życia policjantów, które pozwolą naszym aktorom wcielić się w role osób, z którymi często na co dzień mają do czynienia.

Brzmi pięknie, ale scena komendy głównej będzie miała bardzo ograniczony terytorialnie zasięg.

– Oczywiście. Ale stanowić ma przykład dla innych województw. Naturalnie zapraszamy na zajęcia wszystkich chętnych członków naszego środowiska – a więc także rodziny policjantów i pracowników – ale zdaję sobie sprawę, że w praktyce trafią do nas osoby z Warszawy i okolic. Byłoby wspaniale, gdyby podobne inicjatywy powstawały w miejscach, w których będą odpowiedzią na faktyczne, realne potrzeby i zainteresowania. Mamy w Policji mnóstwo ludzi, którzy chcą się wyrazić, być w środowisku, które rozumie specyfikę służby. Budujmy zaangażowanie, etos, pokazujmy wartości i kształtujmy postawy, a przy okazji rozwijajmy umiejętności, które przydadzą się w codziennych zadaniach. Będę do tego zachęcała naszych kolegów i służyła wszelką możliwą pomocą, bo uważam, że jest to bardzo potrzebna forma realizacji zainteresowań pozasłużbowych, która dodatkowo może przynieść wymierne korzyści w postaci wzrostu kompetencji miękkich, o których mówiłam wcześniej. Kontakt do Biura Komunikacji Społecznej KGP łatwo znaleźć na stronie policja.pl. Zapraszam wszystkich chętnych.

Naszą pierwszą sztukę pt. „Służba” prezentować będziemy w każdym województwie, inspirując tym samym przygotowania do obchodów 100-lecia policji i zachęcając do tworzenia podobnych form w garnizonach. Mogą to być grupy czy warsztaty teatralne, które powstaną w szkołach o profilu policyjnym, przy komendach czy we współpracy z lokalnymi społecznościami. Sztuka łączy i może być sposobem na budowanie wspólnoty i prospołecznych postaw. Najlepsze przedstawienia zgłoszone przez województwa zaprosimy na festiwal form teatralnych, literackich, filmowych i malarskich w 2019 roku, a finaliści zostaną wyróżnieni podczas uroczystości na warszawskim placu Zamkowym w stulecie formacji. Wierzę, że potencjał tkwiący w środowisku policyjnym jest ogromny i jest z czego czerpać, by budować jeszcze lepszy wizerunek Policji. Przykładem artystycznych dokonań są piękne kalendarze na 2018 rok, m.in. ten stworzony przez policjantów z Rzeszowa, czy filmy popularyzujące służbę w Policji, tworzone przez grupy specjalistów w poszczególnych garnizonach. Pozwólmy takim inicjatywom zaistnieć i rozwijać się. 

Dziękuję za rozmowę. 

PM
zdj. Andrzej Mitura