Taka wizyta powinna mieć dwa podstawowe cele. Po pierwsze: cel merytoryczny – kiedy policjanci podczas spotkania przekazują przedszkolakom i uczniom wiedzę na temat bezpiecznego zachowania na drodze czy reagowania w sytuacjach zagrożenia. Drugi cel: szansa na zbudowanie pozytywnych skojarzeń z Policją.

Jak budować pozytywny wizerunek Policji podczas spotkania w szkole czy przedszkolu? Zacznijmy od tego, że spotkania takie są dla dzieci często jedynymi w życiu sytuacjami (a przynajmniej jednymi z niewielu), w których policjant nie jest surowym stróżem prawa. Warto o tym pamiętać. Policjanci, którzy często uczestniczą w takich spotkaniach, mogą traktować je rutynowo, tymczasem dla dzieci wizyta policjantów jest czymś wyjątkowym. Jest szansą na przekonanie najmłodszych do tego, że Policji warto zaufać, że policjanci są po to, żeby chronić dzieci przed zagrożeniami, że są po dobrej stronie mocy. Pamiętajmy, że niektóre dzieci mają stereotypowe i negatywne wyobrażenie o policjantach, wyniesione z podwórka czy, dla przykładu, rodzinnych dyskusji o „niesprawiedliwym” ukaraniu za zbyt dużą prędkość na drodze.

Chcąc dobrze zrealizować obydwa założone cele, istotne jest wcześniejsze rozpoznanie przeprowadzone wśród nauczycieli, wychowawców, a nawet rodziców. Musimy wiedzieć, do jakiego środowiska trafiamy. W tym roku dodatkowo mogą nałożyć się sprawy związane z reformą edukacji.

Pamiętajmy, że dzieci są wyczulone na wszelki fałsz i kłamstwa. Szczerość musi być podstawowym elementem spotkania. Drugim ważnym elementem komunikowania się z najmłodszymi jest obrazowość języka. Dzieci z zainteresowaniem będą słuchały dobrze opowiedzianych historii.

Jeśli chodzi o młodzież, sprawa jest równie trudna. Młodzież ulega obiegowym opiniom, stereotypom dotyczącym Policji. Zadaniem policjantów spotykających się z młodzieżą jest takim stereotypom zaprzeczyć. 

Podczas spotkań z młodzieżą trzeba być nastawionym na kłopotliwe, a nawet zaczepne pytania, by nie powiedzieć – prowokacje. Nie można dać się sprowokować, a najbardziej cenione i trafiające do młodzieży są dobre, dowcipne pointy. Warto przed wizytą w szkole zadać sobie kłopotliwe pytania, które mogą pojawić się podczas spotkania i spróbować na nie w interesujący sposób odpowiedzieć.

Podsumowując, trzeba powiedzieć, że ten rodzaj wystąpień publicznych, jakimi są wizyty w szkołach i przedszkolach, wymaga szczególnych cech, z których łatwość nawiązywania kontaktu, niewymuszona życzliwość, grzeczność  i umiejętność inteligentnej i dowcipnej odpowiedzi są najważniejsze.

Należy pamiętać również o tym, że policjanci, którzy przychodzą do szkoły i przedszkola, są obserwowani przez dzieci nie tylko podczas spotkania, ale przez cały czas pobytu na terenie szkoły. Ważne, żeby zachowanie policjantów od przekroczenia szkolnej furtki aż do końca wizyty było zgodne z tym, co mówią podczas spotkania. Spotkanie na pewno nie będzie udane, gdy funkcjonariusz je prowadzący będzie przekonywał słuchaczy, że policjanci są życzliwi, jeżeli wcześniej krzyknie na dzieci bawiące się na korytarzu; będzie mówił o szkodliwości stosowania używek, a sam przed spotkaniem będzie palił papierosy przed wejściem do szkoły.

Druga sprawa to poprzedzające spotkanie z dziećmi wizyty w gabinetach dyrektorów, pokojach nauczycielskich. Tam policjantów obowiązują zasady dobrego wychowania i świadomość tego, że jest się na służbie. Nie jest wykluczone, że niektórzy nauczyciele będą wygłaszali swoje niepochlebne opinie o Policji. Nie warto konfrontować się z taką osobą w szerszym gronie. Dobrym rozwiązaniem jest zaproponowanie rozmowy po spotkaniu z dziećmi. Nauczyciele i pozostały personel szkoły czy przedszkola również obserwują zachowanie funkcjonariuszy. Odpowiednie zachowanie wpływa na pozytywny wizerunek Policji. 

prof. dr hab. MICHAŁ IWASZKIEWICZ,
znawca i wykładowca protokołu dyplomatycznego i dobrego obyczaju. Autor jest rektorem Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych w Poznaniu i członkiem honorowym Rady Naukowej Czasopism Policyjnych