Czy Ekscelencja pamięta swoją wizytę w Policyjnym Centrum Dowodzenia w CSP w Legionowie tuż po zakończeniu Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej, a zwłaszcza swój wpis w księdze pamiątkowej?
– Oczywiście, napisałem szczerą prawdę: „EURO 2012 wygrała polska Policja. Na sukces piłkarzy nadal oczekujemy”. To było bardzo ciekawe spotkanie, jak zresztą wszystkie z policjantami.
Od dwóch lat Ekscelencja jest delegatem KEP ds. duszpasterstwa Policji, ale związki z Policją zaczęły się jeszcze, gdy Ksiądz Biskup pełnił swoją posługę w Krakowie.
– Najpierw jako ksiądz, potem już jako biskup uczestniczyłem w pracach zespołów, które czuwały nad zabezpieczaniem trzech pielgrzymek papieża Jana Pawła II. Natomiast podczas wizyty Benedykta XVI byłem głównym odpowiedzialnym za jej organizację w Małopolsce. Ściśle współpracowaliśmy z Policją. Mieliśmy wspólny cel – tak zabezpieczyć miejsca, tak obsłużyć wielką rzeszę ludzi przybywających na spotkania, aby wszystko odbyło się bezpiecznie i godnie.
30 września br. odbyły się XI Jasnogórskie Spotkania Środowiska Policyjnego. Jak Ekscelencja ocenia ich rolę, czy są one potrzebne, pojawiają się przecież głosy, że Policja nie powinna być tak blisko Kościoła?
– Spotkania funkcjonariuszy i pracowników Policji, ale także emerytowanych policjantów, krewnych przedwojennych funkcjonariuszy czy wreszcie wdów i sierot po poległych policjantach, które odbywają się na Jasnej Górze, mają ogromną wartość. To nie tylko integracja środowiska, ale także kształtowanie właściwego wizerunku Policji i policjanta w naszym społeczeństwie. W przeszłości były podejmowane próby oddzielenia Policji od społeczeństwa i społeczeństwa od Policji. Msza święta z okazji Święta Policji, transmitowana przez program I Polskiego Radia z Bazyliki Świętego Krzyża w Warszawie, czy właśnie pielgrzymka na Jasną Górę ukazują policjantów jako tych, którzy stają po stronie człowieka, bronią go, a Kościół w tym pomaga. Udział w tych uroczystościach jest okazją do przypomnienia, że Policja służy narodowi, jest częścią społeczeństwa.
Niektórzy uważają, że wiara to prywatna sprawa każdego człowieka i każdy może pomodlić się w duchu, indywidualnie.
– Miłość domaga się wyznania. Podobnie wyznania domaga się wiara. Wyrazem świadectwa swojej wiary jest udział we mszy świętej, wspólnej modlitwie lub pielgrzymce. Obecność policjantów na Jasnej Górze to wyraźny sygnał do narodu: wielu stróżów prawa nosi w sercu Boga i na co dzień z tej wiary czerpie siły do wiernego wypełniania powierzonych im obowiązków. Jest to poza tym świadectwo normalności. W kraju demokratycznym człowiek w sposób wolny może ujawniać swoje przekonania religijne, także policjant. To nie powinno mu przeszkodzić w awansie, w rozwoju, bo wiara i wolność idą w parze, a wolność jest jednym z warunków demokracji. Apeluję więc o poszanowanie praw ludzi wierzących, którzy noszą policyjne mundury. Nie domagamy się niczego nadzwyczajnego, żadnych przywilejów, ale normalności – poszanowania policjanta, który publicznie wyznaje swoją wiarę i przynależność do Kościoła.
Czy zatem Bóg jest tak bardzo potrzebny w życiu policjanta?
– Sięgnijmy do historii. Na początku września byłem z policjantami w Ostaszkowie, Twerze i Miednoje, modliliśmy się na cmentarzu, gdzie leżą ofiary zbrodni katyńskiej – w przeważającej części przedwojenni policjanci. Pod koniec września uczestniczyłem w otwarciu czwartego cmentarza katyńskiego w Bykowni, gdzie jest wiele tabliczek poświęconych policjantom. Funkcjonariusze, którzy zginęli na „nieludzkiej ziemi”, nosili Boga w sercu. Pozostali wierni złożonej przysiędze, wierni ojczyźnie i najwyższym wartościom, którym służyli. Pozostali wierni nawet za cenę życia. Zostawili wiele świadectw, zapisków, listów, które świadczą o tym, że w Bogu znajdowali oparcie, że On pomagał im przetrwać najgorsze chwile.
Wiemy, do czego doprowadził system, który najpierw usunął Boga z przestrzeni publicznej, a później chciał wykreślić Go z ludzkich sumień i serc. Zaowocowało to podeptaniem godności i podstawowych praw człowieka. Wracając do pytania: czy dzisiaj potrzebny jest Bóg policjantowi, odpowiem jako człowiek wierzący: oczywiście, że tak. Szanuję każdego człowieka. Można być człowiekiem etycznym bez odniesienia do Boga. Tego nie wykluczam. Jednak w sytuacjach ekstremalnych wiara sprawia, że człowiek może wznieść się na szczyty heroizmu. Autentyczna i głęboka wiara pomaga wypełnić zadania, które wynikają z roty ślubowania. Modlitwa pomaga zachować wiarę w to, że dobro ostatecznie zwycięży. Jest to szczególnie potrzebne tym, którzy na co dzień zmagają się ze złem tego świata.
Policjanci walczą ze złem, ale w tej walce nie powinni czuć się osamotnieni. Z pomocą przychodzą księża kapelani, ofiarując duchowe wsparcie i modlitwę.
Czego Ekscelencja życzyłby policjantom i pracownikom Policji na zbliżające się święta Bożego Narodzenia?
– Będą to już kolejne święta Bożego Narodzenia w naszym życiu. Kolejne przyjście Boga do człowieka, bo Bóg nigdy nie „zmęczył się” człowiekiem. Życzę, aby i nas nie dopadło zmęczenie w służbie Bogu i człowiekowi.
Dziękuję za rozmowę.
PAWEŁ OSTASZEWSKI
zdj. autor
Biskup Józef Guzdek urodził się w 1956 r. w Wadowicach. Pochodzi z parafii św. Jana Chrzciciela w pobliskiej Choczni. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Marcina Wadowity w Wadowicach, a następnie Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne w Krakowie.
Święcenia kapłańskie otrzymał 17 maja 1981 r. w katedrze na Wawelu z rąk kardynała Franciszka Macharskiego. Pracował jako wikariusz w parafiach: Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Trzebini, św. Klemensa w Wieliczce i w kolegiacie akademickiej św. Anny w Krakowie.
W latach 1994–1998 był prefektem Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. W 1998 r. uzyskał tytuł doktora teologii na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Przez kolejne sześć lat pełnił funkcję kierownika Studium Formacji Stałej dla Kapłanów Archidiecezji Krakowskiej. Równolegle w latach 1999–2001 był dyrektorem Wydawnictwa św. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej. 12 września 2001 r. kardynał Franciszek Macharski mianował go rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. 14 sierpnia 2004 r. papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym metropolity krakowskiego. Święcenia biskupie przyjął 15 września 2004 r. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach. Do 2010 r. był wikariuszem generalnym Archidiecezji Krakowskiej.
Dewizą biskupa Józefa Guzdka są słowa: In Te Domine speravi (Tobie, Panie, zaufałem).
4 grudnia 2010 r. papież Benedykt XVI mianował go biskupem polowym Wojska Polskiego. Od marca 2011 r. pełni funkcję delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Policji. W strukturze Konferencji Episkopatu Polski ponadto pełni obowiązki wiceprzewodniczącego Rady ds. Apostolstwa Świeckich, jest także delegatem Konferencji Episkopatu Polskiego ds. duszpasterstwa Służby Celnej, Straży Ochrony Kolei, harcerzy oraz kombatantów.
P. O.