Rozmowa z insp. prof. dr. hab. Andrzejem Misiukiem, dyrektorem Instytutu Kształcenia Kadr Kierowniczych i Zarządzania Jakością w Policji WSPol. w Szczytnie.

Mało kto dziś pamięta, że przed wojną Święto Policji obchodzone było 10 listopada.

- Święto to przypadało w wigilię wielkiego święta narodowego - rocznicy odzyskania niepodległości. Policja nawiązywała tradycją do początków II Rzeczypospolitej. Święto Policji więc miało ścisły związek z odrodzeniem państwowości.

Jeszcze za życia Piłsudskiego urządzano w Warszawie capstrzyk, na który przyjeżdżali przedstawiciele poszczególnych okręgów policji, i to wcale nie komendanci, ale wyróżniający się szeregowi funkcjonariusze. Wielu było wtedy po raz pierwszy w stolicy. Mieli możliwość spotkania się z marszałkiem. Czytając dziś pamiętniki i wspomnienia, widać, że dla niektórych ten dzień stawał się jedną z najważniejszych dat w życiu. Policjant czuł się uhonorowany za swój wysiłek.

(...)

Komendant główny Milicji Ludowej Ignacy Boerner w grudniu 1918 r. apelował, aby w trudnym okresie, gdy państwowość polska dopiero raczkuje, a wokół szerzy się bandytyzm, zewrzeć szeregi. Odezwa kończyła się stwierdzeniem, że zaprowadzenie porządku to "zadanie ponad siły, jeżeli koło mnie nie zszeregują się ludzie silni, którzy dobro Ojczyzny stawiają ponad życie". Patriotyzm był wtedy wartością, na której można było budować.

(...)

W jednej z książek napisał Pan, że policja powołana, aby strzec prawa, nie może skutecznie działać w społeczeństwie, w którym lansowany jest relatywizm moralny.

- Policjant postrzegany jest wtedy jak ktoś obcy, zaczyna funkcjonować w oderwaniu od społeczeństwa, a więc nie może skutecznie stać na straży prawa. Niestety, mechanizm relatywizmu nie tylko funkcjonuje, ale w pewnych środowiskach staje się obowiązujący. Zagrożenie jest całkiem realne. Jako historyk śmiem twierdzić, że historia jest nie tyle nauczycielką życia, co kuźnią błędów. Chodzi tylko o to, żeby ich nie powtarzać.

(...)

PAWEŁ OSTASZEWSKI
zdj. autor