90 lat temu
styczeń 1934
6 I – w 2. numerze tygodnika „Na Posterunku” z 6 stycznia 1934 r. poinformowano, że „Komenda Główna Policji Państwowej przystąpiła do opracowania Księgi Pamiątkowej poległych policjantów. W związku z tem p. komendant główny polecił zestawić odznaczenia (Virtuti Militari, Krzyż i Medal Niepodległości, Krzyż Walecznych, Krzyż Zasługi i t.p.), które polegli policjanci otrzymali bądź za życia, bądź po śmierci, z uwzględnieniem daty i okoliczności, dzięki którym odznaczenie otrzymali”.
20 I – w jednym z artykułów 4. numeru tygodnika policyjnego „Na Posterunku” wydanego 20 stycznia 1934 r. napisano, że o godzinie 13 „(…) odbyło się otwarcie IV kursu w Szkole dla oficerów w Warszawie (…). Otwarcia kursu dokonał naczelnik Wydziału V Kom. Gł. P.P. insp. Horodyski, który odebrawszy raport od dowódcy kompanji szkolnej kom. Kalinowskiego, zwrócił się do frekwentantów kursu z przemówieniem, w którem podkreśliwszy wartość wiedzy fachowej dla służby policyjnej, wezwał do wytężonej pracy na kursie. Zakończył zaś życzeniem pomyślnych wyników. Na kursie pozostaje 54 frekwentantów, w tem 17 oficerów i 37 przodowników. Kurs trwać będzie 11 miesięcy”.
27 I – w 5. numerze tygodnika „Na Posterunku” z 27 stycznia 1934 r. w dziale zatytułowanym „Sprawy Policji” informowano o tym, że „(…) obowiązek szkolenia i doszkalania szeregowych P.P. ciąży na komendantach posterunków pod nadzorem komendantów powiatowych, wymaga od komendantów posterunków ciągłej pracy nad sobą, w kierunku powiększania, rozszerzania i pogłębiania posiadanych wiadomości. Do pogłębiania wiedzy fachowo-policyjnej, która daje każdemu policjantowi szkoła policyjna, posiada komendant posterunku podręczniki wydane bądź zalecane przez Komendę Główną do użytku służbowego”. Rozszerzenie zasobu wiedzy ogólnej nasuwa jednak pewne trudności, „(…) w związku z tym p. Komendant Główny postanowił wykorzystać do tego celu możliwości, jakie daje Powszechny Uniwersytet Korespondencyjny. Nakazał więc przedstawić kandydatów wybranych spośród tych komendantów posterunków, (…) którzy posiadają bardzo dobre kwalifikacje służbowe, odznaczają się pilnością i zamiłowaniem do nauki oraz dają dostateczną rękojmię, że potrafią nabyte wiadomości należycie wykorzystać przy szkoleniu. Kandydaci muszą być wybrani tylko spośród tych, którzy dobrowolnie zgłoszą chęć odbycia kursu. Tylko tacy bowiem (…) przystąpią do nauki z zamiłowaniem, dzięki czemu przestudjują dokładnie program kursu (…)”.
40 lat temu
styczeń 1984
1 I – w 1. numerze tygodnika milicyjnego „W Służbie Narodu”, w dziale zatytułowanym „Zagraniczna kronika policyjna” we wzmiance pod tytułem „Holenderski «król piwa» uwolniony z rąk porywaczy” opisano, jak anonimowy list przesłany amsterdamskiej policji przyczynił się do uwolnienia z rąk porywaczy holenderskiego „króla piwa” Alfreda Heinekena i jego kierowcy Ala Doderera, uprowadzonych 9 listopada 1983 r. Heineken i jego kierowca byli przetrzymywani przez ponad trzy tygodnie i przez ten okres policja i rodzina otrzymały ponad 750 różnych informacji telefonicznych i listownych. Kluczem do rozwikłania sprawy okazała się informacja wysłana 23 listopada 1983 r. zanumerowana jako 547. Anonimowy nadawca poinformował, że w niewielkim zakładzie stolarskim w pobliżu Amsterdamu mogą być więzieni Alfred Heineken i jego kierowca. Rodzina i zarząd firmy postanowiły jednak wręczyć porywaczom żądany okup w wysokości 35 mln guldenów, ale do uwolnienia porwanych nie doszło. 30 listopada 1983 r. policja holenderska wkroczyła do wspomnianego w anonimie nr 547 zakładu stolarskiego, gdzie w dwóch pomieszczeniach porywacze przetrzymywali swoje ofiary. Aresztowano w tej sprawie 24 osoby i odzyskano prawie cały okup.
8 I – w 2. numerze tygodnika milicyjnego „W Służbie Narodu” w artykule pod tytułem „Twórczość po służbie – życie w obiektywie” opisano zorganizowany, z inicjatywy wydziału polityczno-wychowawczego, w Wojewódzkim Urzędzie Spraw Wewnętrznych w Białymstoku „(…) konkurs fotograficzny pod hasłem «W moim obiektywie». Intencją organizatorów było szersze zainteresowanie środowiska milicyjnego twórczością fotograficzną, pokazanie funkcjonariusza i jego rodziny w charakterystycznych momentach dnia codziennego oraz zgromadzenie starych zdjęć obrazujących warunki życia i służby milicjantów (…)”. Ogółem na konkurs przesłano 108 prac, z których na wystawę pokonkursową zakwalifikowano 77 zdjęć barwnych i czarno-białych. Uczestnicy konkursu otrzymali dyplomy i nagrody książkowe.
22 I – w milicyjnej prasie „W Służbie Narodu” w jednym z artykułów 4. numeru opublikowano artykuł o tym, że „(…) prawie nie do podrobienia są nowe, opracowane w Australii, banknoty, na które uzyskano ostatnio międzynarodowy patent. Mimo że banknoty sporządzone są z tworzywa sztucznego, wyglądem nie różnią się od tradycyjnych. Są trwalsze niż papierowe, mają normalną grubość i mimo chroniących przed sfałszowaniem cech ochronnych nie mają na swojej powierzchni nierówności lub zgrubień oraz sztywniejszych pasków. Nad projektem takiego banknotu pracowało, od ponad 10 lat, 17 naukowców oddziału chemii organicznej australijskiej Organizacji Postępu Naukowo-Technicznego. Uczeni uważają, że przy dzisiejszym stanie techniki i maksymalnym wysiłku możliwe jest sfałszowanie banknotu, ale wymagałoby to wysokich kosztów, iż proces reprodukcji byłby nieopłacalny”.
20 lat temu
styczeń 2004
4–11 I – w 1. numerze tygodnika „Gazeta Policyjna” szczegółowo opisano działające od roku Krajowe Centrum Informacji Kryminalnej (KCIK), czyli ogólnopolski system, którego głównym zadaniem są gromadzenie i przekazywanie instytucjom zajmującym się zwalczaniem przestępczości pełnych i aktualnych informacji, mogących mieć decydujące znaczenie w skutecznym wykrywaniu i ściganiu przestępstw, a także zapobieganiu przestępczości. W KCIK-u gromadzi się informacje uzyskane od Policji, z prokuratury, Straży Granicznej, organów celnych, informacji finansowej, Żandarmerii Wojskowej dotyczące przestępstw, osób, przeciwko którym prowadzone jest postępowanie karne, w tym także przestępstwa skarbowe, przedmiotów wykorzystywanych do popełnienia przestępstwa lub utraconych w związku z nim, przedsiębiorstw, spółek cywilnych, fundacji, stowarzyszeń, numerów rachunków bankowych lub rachunków papierów wartościowych, co do których zachodzi podejrzenie, że zostały wykorzystane w celu popełnienia przestępstwa lub gromadzone są na nich środki pochodzące z przestępstwa. KCIK ma prawo żądać informacji od różnych instytucji, także od tych, które nie mają doń dostępu. A więc nie tylko użytkownicy tego systemu dostarczają danych, ale wszystkie instytucje w kraju, które posiadają informacje mogące być w zainteresowaniu tych, którzy mają prawo korzystać z KCIK-u.
25 I – jeden z artykułów 3. numeru tygodnika „Gazeta Policyjna” dotyczył działającej od kilkunastu miesięcy w Poznaniu grupy realizacyjnej będącej ogniwem referatu wywiadowczego Komendy Miejskiej Policji, którą tworzy „(…) 22 młodych mężczyzn o wyrazistych charakterach”. Dowódca grupy kom. Jacek Łukasik ze składu etatowego komendy miejskiej podczas surowego naboru (testów psychologicznych i sprawnościowych, rozmów kwalifikacyjnych, sprawdzianów) wyłonił najlepszych członków powołanej grupy. Idea powołania grup realizacyjnych wyszła od komendanta wojewódzkiego insp. Henryka Tusińskiego. W artykule zostały opisane ciekawsze akcje grupy, system pracy i szkoleń, a także zadania, do których między innymi należą współpraca z sekcjami kryminalnymi i na ich zlecenie, w ramach konkretnych postępowań, dokonywanie zatrzymań. Ponadto policjanci przeprowadzają niezliczone interwencje podczas codziennie pełnionych służb.
asp. Patrycja Pszczelińska
Biuro Edukacji Historycznej – Muzeum Policji KGP
Więcej informacji historycznych znajdziesz na stronie