Doskonalenie sprawności użytkowej psów służbowych reguluje zarządzenie nr 296 Komendanta Głównego Policji z 20 marca 2008 r. (Dz. Urz. KGP z 2019 r. poz. 118, z późn. zm.). Dla wszystkich psów prowadzone są zajęcia z posłuszeństwa, czyli wykonywania podstawowych komend. One są niezbędne w codziennej pracy, kiedy np. psa trzeba posadzić, ma zostać na miejscu, by policjant mógł w tym czasie przeprowadzić kontrolę osobistą. Pies ma wtedy spokojnie czekać (siedzieć lub warować) w gotowości do obrony swojego przewodnika.

Ale choć przebieg zajęć zależy od kategorii psów i tematu szkolenia, to istotą działań jest sukces. Dla psów patrolowo-tropiących sukcesem jest odnalezienie osoby w trakcie tropienia lub przeszukania pomieszczeń. W części patrolowej sukcesem jest dogonienie osoby podejrzanej o popełnienie jakiegoś przestępstwa i obezwładnienie za pomocą zębów. W przypadku ćwiczeń z agresji sukcesem jest odnalezienie pozoranta i pogryzienie go.

Podczas szkolenia psów patrolowych wyrabia się posłuszeństwo i kontrolowaną agresję. Psy patrolowe nie są uczone tropienia. Natomiast psy tropiące uczone są przeszukania terenu w poszukiwaniu osoby. Psy specjalistyczne do wyszukiwania zapachów narkotyków, materiałów wybuchowych czy zapachów zwłok ludzkich szkoli się za pomocą podkładania próbek zapachowych. Dla nich sukcesem jest odnalezienie próbek bez względu na to, gdzie są schowane. Psy osmologiczne muszą mieć szkolenia raz w tygodniu, a psy bojowe zazwyczaj trenują najczęściej, bo wspólnie z kontrterrorystami. Jednak bez względu na to, jakie to są psy służbowe, sukces musi być natychmiast nagrodzony, a tylko od formy szkolenia zależy, czy tą nagrodą jest zabawa z przewodnikiem czy smakołyk.

– Podtrzymywanie psa w wysokiej sprawności użytkowej jest bardzo ważne, a im częściej pies zakończy swoją pracę sukcesem podczas zajęć i dostanie za to nagrodę, tym większą chęcią do pracy i skutecznością w warunkach służbowych się wykazuje – mówi asp. szt. Kinga Wójcikowska z Wydziału Prewencji Biura Prewencji Komendy Głównej Policji.

A jak jest z ludźmi? Tak samo, tylko z nagrodami bywa różnie.

ANDRZEJ CHYLIŃSKI

zdjęcie Jacek Herok