Konferencji przewodniczył Adam Lipiński, sekretarz stanu, pełnomocnik rządu ds. społeczeństwa obywatelskiego i równego traktowania. Uczestniczyli w niej m.in. minister Beata Kempa, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Piotr Wawrzyk, płk Grzegorz Niemiec, zastępca Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz mł. insp. Tomasz Szymański, zastępca Komendanta Głównego Policji. Nie zabrakło też przedstawicieli Policji, wojska, Straży Granicznej, a także środowiska akademickiego i organizacji pozarządowych. Wydarzenie zorganizowane we współpracy z MSZ, MON i MSWiA było elementem przyjętego przez Polskę w październiku 2018 r. tzw. Krajowego Planu Działania na rzecz realizacji Agendy ONZ dot. kobiet, pokoju i bezpieczeństwa na lata 2018–2021, który wyznacza ramy koncepcyjne dla realizacji przez Polskę postanowień ośmiu rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ dotyczących kobiet, pokoju i bezpieczeństwa.
Krajowy Plan Działania wyznacza cztery główne cele. Pierwszym jest znaczący udział kobiet w działaniach na rzecz zapobiegania konfliktom oraz utrzymywania pokoju. Drugim celem jest wdrażanie Agendy ONZ w ramach polskiej pomocy humanitarnej oraz pomocy rozwojowej. Kolejne dwa cele to ochrona i wsparcie ofiar przemocy ze względu na płeć oraz przemocy seksualnej w konfliktach zbrojnych, a także promocja i rozwój Agendy kobiet, pokoju i bezpieczeństwa w Polsce oraz w ramach współpracy międzynarodowej. Realizując powyższe cele Polska będzie dążyła do wzmocnienia pozycji kobiet w służbach mundurowych oraz zwiększeniu ich udziału w misjach i operacjach zagranicznych. Udział kobiet w procesach pokojowych jest niezbędny. Pozwala na lepsze i trwalsze rozwiązywanie konfliktów, zwiększa szanse powodzenia negocjacji pokojowych, wpływa na lepsze zrozumienie potrzeb kobiet.
– W moim przekonaniu, dzisiejsza konferencja nie powinna skupiać się wyłącznie na wzajemnym motywowaniu się do zwiększania udziału kobiet lub składania deklaracji trudnych do wypełnienia. To wydarzenie powinno stanowić swoistego rodzaju próbę diagnozy tego, co można zrobić lepiej – mówił podczas spotkania mł. insp. Tomasz Szymański, zastępca komendanta głównego Policji. – Kobiety stanowią ważną część społeczeństwa. Bezdyskusyjne więc wydaje się włączanie ich do wszelkich dziedzin życia, w tym umożliwianie udziału w przedsięwzięciach zapewniających pokój i bezpieczeństwo na świecie. Kobiety oraz dzieci są szczególnie narażone na przemoc, w tym przemoc seksualną, podczas konfliktów zbrojnych i kryzysów humanitarnych. Udział kobiet w misjach pokojowych jest wobec tego oczywisty.
Zastępca komendanta głównego Policji zwrócił uwagę na to, że budowanie relacji ze społecznościami, które potrzebują wsparcia, ochrony czy pomocy, powinno uwzględniać ich potrzeby realizowania tych kontaktów z mężczyzną lub kobietą, z szacunkiem do obyczajów czy tradycji miejsca, w którym wykonywany jest mandat misji.
– Kontyngent, który jest i będzie zasilany przez policjantki lub kobiecy personel cywilny, już na etapie rekrutacji i doboru musi dążyć do właściwego zagospodarowania wiedzy, doświadczenia i kompetencji kobiet – dodał. – Krajowe szkolenia powinny przygotować personel merytorycznie, ale jednocześnie kłaść silny akcent na uwrażliwienie personelu na kwestie poszanowania godności i praw człowieka oraz umacnianie ich empatycznych postaw.
Polska Policja uczestniczy w misjach pokojowych od 1992 roku. Aktualnie w ramach przedsięwzięć UE o charakterze pokojowym, polskie policjantki są w Gruzji, Kosowie oraz na Ukrainie. Do teraz służbę pełniło tam 117 kobiet.
AK
zdj. Jacek Herok
Agenda ONZ dot. kobiet, pokoju i bezpieczeństwa opiera się na 4 filarach:
I Zapobieganie (Prevention) obejmuje zapobieganie konfliktom i wszelkim formom przemocy wobec kobiet i dziewczynek zarówno podczas konfliktu, jak i po jego zakończeniu.
II Udział (Participation) obejmuje promocję równości płci oraz zapewnienie udziału kobiet na równi z mężczyznami w procesach decyzyjnych dotyczących pokoju i bezpieczeństwa na poziomie krajowym, lokalnym oraz międzynarodowym. Jego realizacja wiąże się ze zwiększeniem liczby kobiet pełniących funkcje negocjatorów, mediatorów, członków sił pokojowych oraz personelu humanitarnego.
III Ochrona (Protection) obejmuje ochronę osób, w tym kobiet i dzieci, które najbardziej narażone są na przemoc w czasie konfliktów i kryzysów humanitarnych, w tym przemoc seksualną.
IV Wsparcie i Odbudowa (Relief and Recovery) obejmuje potrzebę zwrócenia uwagi na potrzeby kobiet i dzieci w środowiskach pokonfliktowych i wsparcie kobiet udzielających pomocy podczas konfliktu oraz w środowiskach pokonfliktowych.
