Trzy Białe Wstążki dla Policji

To już piąta edycja konkursu, której pomysłodawcami są emerytowany policjant Kazimierz Walijewski i st. sierż. Tomasz Pietrzak, a sama nagroda jest przyznawana przez Centrum Praw Kobiet oraz fundację Jolanty Kwaśniewskiej „Porozumienie bez barier”. Dotychczas wyróżniono ponad 40 mężczyzn, którzy nie tylko deklarują swój sprzeciw wobec przemocy, ale realnie jej przeciwdziałają.

BIAŁY SYMBOL PRZECIW PRZEMOCY

Biała Wstążka to największa na świecie akcja skierowana przeciwko przemocy wobec kobiet. Jej głównym celem jest wsparcie działań zapobiegających przemocy oraz propagowanie dyskusji społecznej o problemie. Data konkursu nawiązuje do tragicznego wydarzenia z Montrealu, gdzie 6 grudnia 1989 r. na politechnice mężczyzna zastrzelił 14 kobiet, a 13 innych osób ranił, bo – jak tłumaczył – kobiety nie powinny kończyć studiów technicznych. Na znak sprzeciwu grupa kanadyjskich mężczyzn przypięła sobie do piersi białe wstążki. Po kilku tygodniach ten biały symbol nosiło już 100 tysięcy Kanadyjczyków, a rząd ogłosił 6 grudnia Dniem Pamięci i Działania Przeciwko Przemocy wobec Kobiet. To był początek trwającej od 1991 r. kampanii społecznej przeciwko przemocy wobec kobiet. Obecnie uczestniczy w niej ponad 50 krajów, kampania stworzona przez mężczyzn jest przede wszystkim skierowana do nich. Od samego początku, co roku, mężczyźni, którzy chcą zamanifestować swój sprzeciw wobec przemocy, przypinają na piersi symbol kampanii, jakim jest biała wstążka.

WIEDZA TO PRZECIWDZIAŁANIE

Wyróżnienie Białej Wstążki stało się też pretekstem do dyskusji. Na deskach sceny Teatru Kamienica uczestnicy mówili o różnicach w sposobie wychowania chłopców i dziewcząt, gdy już na początku ich edukacji ukierunkowuje się młodych ludzi ze względu na płeć do pewnych zawodów. Różnicując działania wychowawcze, dziewczynkom rezerwuje się zawody stereotypowo kobiece, takie jak np. pielęgniarka czy opiekunka, chłopcom – zawody uważane za męskie, np. informatyk.

Głos zabrał też profesor Zbigniew Izdebski, który mówił o przemocy rówieśniczej. Stwierdził, że zjawisko to jest często bagatelizowane przez dorosłych, a same ofiary niejednokrotnie nie zdają sobie sprawy, że są ofiarami. Jego zdaniem wpływa na takie zachowania znaczna seksualizacja mediów, jednocześnie ofiara czuje się winna doświadczanej przemocy, usprawiedliwiając tym samym sprawcę. Profesor upatruje przyczyn takich postaw w wychowaniu.

– Podstawą przeciwdziałania takim zachowaniom jest wiedza, bo im dziewczynki więcej wiedzą na temat przemocy, tym są bardziej przed nią chronione – podsumowała panel dyskusyjny trenerka „WenDo” Liliana Otręba.

Na widowni Teatru Kamienica w Warszawie zasiedli m.in.: Jolanta Kwaśniewska prezes fundacji „Porozumienie bez barier”, Urszula Nowakowska prezes Centrum Praw Kobiet, nadinsp. Krzysztof Gajewski pierwszy zastępca Komendanta Głównego Policji, wyróżniony Białą Wstążką w 2012 r., mł. insp. Jarosław Barski z Wydziału Historii Policji i Edukacji Społecznej oraz wielu innych zaproszonych gości i przedstawicieli mediów.

6 grudnia jest dniem Konkursu Białej Wstążki, który wpisuje się w kampanię „16 dni przeciwko przemocy wobec kobiet”, ta zaczyna się 25 listopada, a kończy10 grudnia.

W kategoriach:

Osoby publiczne: gen. insp. dr Marek Działoszyński, Komendant Główny Policji – za realizowany przez Policję program pod nazwą „MOC – tak, Przemoc – Nie”, skierowany do członków rodzin policyjnych doświadczających przemocy domowej. W zgłoszeniu podkreślono, że pod kierownictwem komendanta policjanci aktywnie angażują się w przedsięwzięcia mające na celu przeciwdziałanie przemocy.

Instytucja publiczna: Komenda Stołeczna Policji – za współpracę z Centrum Praw Kobiet przy tworzeniu pierwszego w Polsce „Centrum Sprawiedliwości w Rodzinie” i oddelegowanie funkcjonariuszy Policji do pełnienia dyżurów. Jak czytamy w zgłoszeniu „Działanie takie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom pokrzywdzonych kobiet, które mogą uzyskać kompleksową pomoc i wsparcie, oraz w przyjaznych warunkach spotkać się z policjantem”. Odbierając nagrodę, insp. Michał Domaradzki powiedział: – Zaufanie przełożonych, współpracowników to jedno, nie mniej ważne, a być może najważniejsze, jest zaufanie społeczne (…). Chciałbym, aby priorytetem we wszystkich naszych zamierzeniach był drugi człowiek, któremu służymy.

Organy ścigania: Sierż. Marcin Horbik – dzielnicowy z Komisariatu Policji w Żmigrodzie, zgłoszony do konkursu przez trzy różne kobiety krzywdzone przez swoich mężów. Dzięki jego pomocy sprawcy podjęli pracę i zaczęli się leczyć z uzależnienia alkoholowego. Jedna z pań zgłaszających sierżanta do konkursu napisała „To kandydat godny wyróżnienia, udowadnia, że także w małych miejscowościach pracują policjanci, którzy z wielkim zapałem i zaangażowaniem pracują z rodzinami doświadczającymi przemocy”. Pan Marcin w 2013 r. został wyróżniony w konkursie „Policjant, który mi pomógł”. W imieniu nieobecnego laureata wyróżnienie odebrał insp. Michał Domaradzki.

Wymiar sprawiedliwości: Adam Witkowicz – zawodowy kurator, prawnik szczególnie zaangażowany w działania na rzecz kobiet i dzieci doświadczających przemocy, prowadzi działania resocjalizacyjne i naprawcze kierowane do sprawców. W czasie wolnym pomaga poszkodowanym w pokonywaniu przeszkód prawnych i urzędowych.

Instytucje i organizacje pomocowe: Marek Hojczyk – pracownik Ośrodka Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie. „To osoba, która bezinteresownie chce pomagać i pomaga każdemu potrzebującemu”– napisała w zgłoszeniu jedna z podopiecznych ośrodka. Nie ustaje w wysiłkach edukowania i utrwalania wiedzy dotyczącej zjawiska przemocy oraz procedur prawnych z nią związanych wśród policjantów, pracowników socjalnych, pedagogów czy lekarzy.

Pracodawca – sponsor: Artur Poniatowski – działa w ramach fundacji Lex Nostra i inicjatywy „Robię niesamowite rzeczy”. Jak twierdzi osoba zgłaszająca jego kandydaturę: „Pomaganie to sens jego życia i nie ma sprawy, w której nie pomoże. Dla niego słowo dziękuję to wspaniała zapłata (…), a chęć niesienia pomocy wynika z szacunku do kobiet, jako osób słabszych, które są często krzywdzone i zaniedbywane”.

Osoba prywatna: Krzysztof Pawłowski – pracownik Naczelnego Sądu Administracyjnego. Pomaga, bo uważa, że „nie trzeba udowadniać, że potrzebujesz pomocy – wystarczy zakomunikować”. Laureat kieruje swoje działania do więźniów i członków ich rodzin, osób uzależnionych, uchodźców, wśród nich jest wiele kobiet. „Naprawia świat, leczy kobiece dusze, łączy religie, tradycje i charaktery" – napisano w zgłoszeniu jego kandydatury.

Media: Z uwagi na brak zgłoszeń nagrody nie przyznano.