Strona główna serwisu Gazeta Policyjna

Jakie będzie prawo o monitoringu

Brak kompleksowych unormowań dotyczących zasad instalowania i korzystania z systemów monitoringu wizyjnego zarówno przez instytucje państwowe, samorządowe, jak i podmioty prywatne a także coraz powszechniejsze wykorzystywanie kamer w celu poprawy szeroko rozumianego bezpieczeństwa jest powodem przedstawienia przez MSW założeń do ustawy o monitoringu wizyjnym.

Zasadniczym celem projektowanej regulacji jest, jak czytamy w założeniach, unormowanie zasad prowadzenia monitoringu wizyjnego w otwartej i zamkniętej przestrzeni przeznaczonej do użytku publicznego oraz praw osób, których wizerunki są obserwowane, rejestrowane lub przetwarzane w sposób umożliwiający identyfikację ich tożsamości.

Realizacja tego celu zagwarantuje ochronę praw obywatelskich przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznych zasad stosowania monitoringu wizyjnego na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego. Uchwalenie ustawy pozwoli także na bardziej efektywne wykorzystanie monitoringu wizyjnego w pracy organów ścigania oraz aparatu wymiaru sprawiedliwości.

Przygotowywana ustawa określi:

• zasady prowadzenia monitoringu wizyjnego w otwartej przestrzeni publicznej i w zamkniętej przestrzeni przeznaczonej do użytku publicznego.

• prawa osób, które znajdują się w otwartej przestrzeni publicznej lub zamkniętej przestrzeni przeznaczonej do użytku publicznego, objętych monitoringiem wizyjnym;

• zasady udostępniania wglądu do obrazu zarejestrowanego w systemach monitoringu wizyjnego oraz przekazywania kopii zarejestrowanego obrazu podmiotom uprawnionym,

• przepisy karne.
 

Regulacja będzie miała zastosowanie w odniesieniu do:

• monitoringu wizyjnego prowadzonego w otwartej przestrzeni publicznej lub zamkniętej przestrzeni przeznaczonej do użytku publicznego w celu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego lub ochrony osób i mienia,

• monitoringu wizyjnego, w odniesieniu do którego zarejestrowany obraz jest przetwarzany.

Ustawa nie obejmie natomiast:

• osób fizycznych, które prowadzą monitoring wizyjny wyłącznie w celach prywatnych i nie obejmuje on otwartej przestrzeni publicznej lub zamkniętej przestrzeni przeznaczonej do użytku publicznego,

• kwestii związanych z rejestracją obrazu uregulowanych w przepisach odrębnych,

• systemów monitoringu wizyjnego, które uniemożliwiają konwersję optycznego obrazu do poziomu pozwalającego na obserwację lub rejestrację obrazu w zakresie objętym ochroną przed rozpowszechnianiem.

Ustawa zdefiniuje m.in. takie pojęcia jak: monitoring wizyjny, system monitoringu wizyjnego, kamera, podmiot publiczny, otwarta i zamknięta przestrzeń publiczna, przestrzeń prywatna, przetwarzanie obrazu.
 

Wśród przepisów karnych mają znaleźć się m.in. te dotyczące:

- braku oznaczenia miejsca usytuowania kamery,

- rejestrowania dźwięku w sposób pozwalający na słuchanie lub zapisywanie prowadzonych rozmów,

- prowadzenia monitoringu wizyjnego w miejscu, które może skutkować naruszeniem godności osoby objętej monitoringiem,

- prowadzenia monitoringu w sposób nieuprawniony,

- udostępniania obrazu uzyskanego z systemów monitoringu wizyjnego lub umożliwianie dostępu do niego osobom nieupoważnionym,

- umyślnego uszkodzenia zarejestrowanego obrazu pochodzącego z monitoringu w celu uniemożliwienia dostępu do obrazu podmiotom uprawnionym,

- bezprawnego posługiwania się kopiami zarejestrowanego obrazu pochodzącego z monitoringu wizyjnego.

Przewidziane kary oscylują od kary grzywny do pozbawienia wolności do lat dwóch.   

KK

Pliki do pobrania