(...)
Podstawą prawną wszczęcia poszukiwań jest artykuł 278 k.p.k., który mówi, że Jeśli miejsce pobytu oskarżonego lub osoby podejrzanej nie jest znane, zarządza się jego poszukiwanie. Może być ono prowadzone na podstawie listu gończego, który – zgodnie z art. 279 k.p.k. – może wydać sąd lub prokurator, w przypadku gdy oskarżony, w stosunku do którego jest postanowienie o tymczasowym aresztowaniu, ukrywa się. List gończy może też zostać wydany, gdy nie było postanowienia o tymczasowym aresztowaniu, bez względu na to, czy nastąpiło przesłuchanie w charakterze podejrzanego.
Obecnie listami gończymi poszukiwanych jest 35 810 osób (stan na początek września br.).
Policja prowadzi też poszukiwania osób, wobec których wydano nakazy doprowadzenia w celu: osadzenia w areszcie lub innym zakładzie prawnej izolacji, do sądu, na przesłuchanie. Realizuje również zarządzenia i inne decyzje sądu, prokuratora oraz komornika, działającego w trybie artykułu 1086 k.p.c., albo innego uprawnionego organu. Mogą one dotyczyć m.in. ustalenia miejsca pobytu oskarżonego lub sprawcy wykroczenia, doprowadzenia obwinionego lub świadka w sprawie o wykroczenie, postanowienia o zastosowaniu wobec cudzoziemców aresztu w celu wydalenia.
Wszczyna się też poszukiwania na wniosek policji, prokuratora lub sądu państwa obcego, wniosek ten musi być jednak zweryfikowany przez właściwy organ RP.
(...)
– Cały czas wzrasta liczba osób poszukiwanych, dziennie otrzymujemy około 20 postanowień sądu o samym tylko doprowadzeniu do odbycia kary – mówi naczelnik jednego z wydziałów kryminalnych. - W większości są to sprawcy drobnych przestępstw: oszuści, złodzieje, także alimenciarze. Każdy przypadek traktujemy poważnie. Chociaż są sytuacje, że krew nas zalewa, np. gdy musimy szukać człowieka do odbycia dwóch, trzech dni aresztu. Koszty poszukiwań przewyższają wartość grzywny, której delikwent nie uiścił. Czy sądy nie mogłyby w takich sytuacjach umorzyć postępowanie egzekucyjne, nie naruszyłoby to chyba ich powagi i autorytetu?
(...)
Policja – podkreślają funkcjonariusze – zasypywana jest wnioskami komorników o ustalenie miejsca pobytu i miejsca pracy dłużników, najczęściej osób nierealizujących obowiązku alimentacyjnego. Mimo że artykuł 1086 k.p.c. par. 1 mówi, że komornik obowiązany jest z urzędu przeprowadzić dochodzenie w celu ustalenia zarobków i stanu majątkowego dłużnika oraz jego miejsca zamieszkania. Jeśli środki okażą się bezskuteczne, organy Policji przeprowadzą na wniosek komornika czynności w celu ustalenia miejsca zamieszkania i miejsca pracy dłużnika.
– Komornicy nadużywają drugiej części tego artykułu – mówi jeden z komendantów powiatowych Policji. – I cóż z tego, że odsyłamy im wnioski z adnotacją, że to oni powinni wykonać takie czynności, kiedy oni znów nam je przesyłają, podając, że nie mają takich możliwości. Musimy więc je realizować, a bardzo często w trakcie czynności przekonujemy się, że nawet nie podjęli próby ustalenia danych dłużnika. I tak zamiast skoncentrować się na ściganiu przestępców stanowiących zagrożenie dla życia i zdrowia obywateli, do czego jesteśmy ustawowo powołani, musimy zajmować się alimenciarzami.
(...)
Grażyna Bartuszek
g.bartuszek@policja.gov.pl
Do 23 sierpnia Policja poszukiwała podejrzanych, oskarżonych i skazanych m.in. o:
–zgwałcenie – 110 osób,
–przestępstwa rozbójnicze – 2027 osób, w tym 1758 osób za zwykły rozbój, 269 osób za rozboje z użyciem niebezpiecznego narzędzia,
–oszustwa – 6561 osób,
–handel ludźmi – 21 osób,
–kierowanie pojazdami pod wpływem alkoholu –1895 osób,
–znęcanie się nad najbliższymi – 492 osoby,
–niealimentacja – 4373 osoby,
–naruszenie nietykalności funkcjonariuszy – 116 osób,
–czynna napaść na policjantów – 56 osób,
–kradzież – 2952 osoby,
–kradzież z włamaniem – 3277 osób,
–produkcja i posiadanie broni – 158 osób
dane: KGP
Jest to fragment artykułu. Całość w tradycyjnej, drukowanej wersji miesięcznika „Policja 997”.